Boekbespreking :L’excision peut-elle être réparée ? Réflexion sur les incidences psychosexuelles de la chirurgie reconstructrice du clitoris chez les femmes excisées

Naam lezer Sophie Allard, psychologe, gespecialiseerd in de familiewetenschappen en seksualiteit 
Genre

Onderzoek 

Doelpubliek

Gezondheidspersoneel 

Belangrijke ideeën 

Vrouwenbesnijdenis, reconstructieve chirurgie, klinisch voorbeeld, onderzoek, psychoanalyse 

Excision peut-elle être réparée

Referentie 

Julie Quiquempois, L’excision peut-elle être réparée ? Réflexion sur les incidences psychosexuelles de la chirurgie reconstructrice du clitoris chez les femmes excisées, Publiboek,  EPU: Sciences humaines et sociales – psychologie, 2009. 

Situeer de auteur 

Julie Quiquempois is klinisch psychologe en coördinatrice van het CHICL (Groupe Hospitalier de l’Institut Catholique de Lille).

Onderwerp 

Reflectie rond de psychoseksuele gevolgen van clitorisreconstructie bij besneden vrouwen.

Samenvatting 

Er werd tot op heden weinig psychoanalytisch onderzoek gedaan rond vrouwenbesnijdenis en de psychoseksuele gevolgen van de praktijk. In dit boek worden deze onderwerpen op verschillende niveaus onderzocht. 

In de eerste plaats schetst Julie Quiquempois een stand van zaken rond vrouwelijke genitale verminking, de mogelijke gevolgen van de praktijk en de culturele redenen voor het uitvoeren ervan. Vervolgens toetst ze deze elementen aan de psychoanalytische theorieën. 

In het tweede deel wordt het portret geschetst van vrouwen die een clitorisreconstructie lieten uitvoeren. 

Tenslotte worden deze klinische voorbeelden psychoanalytisch benaderd. Er wordt dieper ingegaan op het trauma, de reconstructie en het symbool van sterilisatie. 

Kritiek 

De auteur bekijkt vrouwenbesnijdenis, reconstructieve chirurgie en de psychoseksuele gevolgen vanuit een psychoanalytische invalshoek. Ze schetst kort de geschiedenis en culturele oorzaken van de praktijk. Daarenboven beschrijft ze enkele klinische voorbeelden. 

Persoonlijke mening

Het belang van deze reflectie bevindt zich, volgens mij, in de klinische voorbeelden en de uitzonderlijke invalshoek waaruit ze geanalyseerd worden. Hoewel deze invalshoek de reflectie tot een strikt kader beperkt, toont het de symbolische waarde van zowel vrouwenbesnijdenis als clitorisreconstructie aan. 

Het is jammer dat de klinische voorbeelden niet verder ingaan op de begeleiding en de postchirurgische gevolgen op lange termijn. 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *